Sawat dii khaa
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
26 Oktober 2008 | Thailand, Chiang Mai
Dag sloebers allemaal!
U ziet, ik leef nog! Ik leef zelfs zeer goed, warm, veilig, goedkoop (wel prijzig bier dus pech voor mij) en relaxed hier in Thailand!
Vanavond beukt de regen op de golfplaten zonnewering van 'Malak', onze guesthouse. Het regenseizoen laat zich nog eens goed gelden voordat het eindigt en houdt mij het komende uurtje gevangen. Nu heb ik dus even tijd om het een en ander te schrijven!
Toerist in Bangkok 9 - 11 oktober
De hitte kwam ons al tegemoet voordat we de vliegtuigdeur uit- en het moderne vliegveld van Bangkok in- stapten. Het is hier overdag zelfs te warm om koffie te drinken en dat bracht mijn ouwe trouwe koffiepauze om 15u in het gedrang! Gelukkig hebben ze er hier een zeer interessant alternatief voor: ice coffee. Koffie met kandijsuiker en veel ijsblokken erin mmm...
Ondertussen ben ik al wat gewend aan de temperatuur en blijf ik van zweetplekken onder mijn oksels, rond mijn behabandjes en in mijn nek gespaard.
Na 11 uur wakend slapen op het vliegtuig naar Bangkok en een helse taxirit met geschifte chauffeur, moesten we nog op zoek naar een verblijfplaats. Zodra men ons zag komen met ons nog bleke vel en een rugzak op onze rug, werden we van alle kanten aangeklampt met aanbiedingen voor guesthouses, feestjes, tuk-tuks, taxi's en vreemd genoeg - als vrouw zijnde - ook voor Thaise pingpong shows. Daar hebben de meeste onder jullie wel al van gehoord zeker hehe.
Het op eigen kracht gevonden bed in New Siam Guesthouse was alleszins zeer welkom. Zo maakte ik ook voor de eerste keer kennis met het Thaise toilet: een soort Franse wc maar dan kleiner en compacter. Wc papier is ook nergens te bespeuren, maar wel een klein douchekopje waarmee je je moet weten te behelpen...
Voor het slapengaan hebben we ons nog snel een tweedehands Lonely Planet gids van Thailand aangeschaft voor een prikje. Zo waren we meteen gewapend voor de komende maand Thailand...
De dag daarna gingen we er meteen 'vollen bak' voor! Eerst zijn we schaamteloos de toerist gaan uithangen in Bangkok, met ons fototoestel in de aanslag. Wat hebben we weer allemaal gedaan qua sightseeing... Wat Pho - de tempel van de gigantische Reclining Buddha, de Grand Palace met indrukwekkende gebouwen vol bladgoud en prachtige details... We ontdekten ook een supertoffe markt, volledig verstopt tussen de gevels en het water, waar je zowat alles kon kopen.
De vele kraampjes met Thais eten, buddhabeeldjes, kledij, groenten en fruit, verrekijkers, noem maar op... vormden een claustrofobisch smal pad met vele zijstraatjes die terug naar de bekende wereld leidden.
Af en toe kon je horden mensen rond een tv bij elkaar gedrumd zien om de beelden van de rellen in de stad te volgen. Ik moet wel zeggen dat ik daar live niets van gemerkt heb, zoveel te beter.
We verkenden ook allerlei openbaar vervoer: boten, taxi's (geen tuk-tuks veel te veel gedoe) ennn de skytrain! De skytrain gleed als een slang door de stad en vanuit het raampje konden we de boeiende skyline van Bangkok bewonderen met zijn enorme wolkenkrabbers, krottenhuisjes, gigantische winkelcentra, eetkraampjes die de stad rondgefietst werden, biljoen uithang- en reclameborden, ziljoen tuk-tuks, triljoen scooters, 7-vaksbanen met kilomeeeeters files van ontelbare auto's... Een stad om U tegen te zeggen. You're not in Kansas anymore Dorothy...
Een cultuurshock? Daar ben ik nog altijd op aan het wachten, maar die komt niet hoor. Ik neem alles zoals het komt en ben echt in vakantiesfeer, zeer relaxed en zeer open voor nieuwe ervaringen.
Over nieuwe ervaringen gesproken trouwens. Die avond waren we op zoek naar een cafeetje dat aanbevolen werd door onze Lonely Planet gids, 'Hippie de Bar'. In de plaats daarvan kwamen we via een zijstraatje van de zeer drukke Khaosan Road (Mekka voor toeristen inclusief baby olifantjes waarmee rondgehost wordt) terecht in 'Reggae Bar' waarvan het meubilair grotendeels in de steeg stond.
Na een Singha (= merk van pintje) kwamen we in gesprek met een jonge kerel die een van de eigenaars van de tattoo shop tegenover de Reggae Bar bleek te zijn.
Uiteindelijk is de avond geeindigd in die tattoo shop waar de Thaise eigenaars - een homo koppel - zeer enthousiast cassetjes met metalmuziek draaiden, ons een beetje Thais bijbrachten, hun pintjes met ons deelden en we een Deense kerel - die op dat moment een buddha op zijn arm liet tatoeeren - moed inspraken. De volgende keer dat we in Bangkok zijn nemen ze mij mee naar een Thais metaloptreden. Het zal nog niet voor de eerste maanden zijn, maar ik ben alvast benieuwd...
Toerist in Trat 11 - 12 oktober
Na enkele dagen in Bangkok sloeg Sara's allergie voor de agressieve uitlaatgassen toe die haar gezicht en ogen lieten opzwellen. Voor het erger werd, besloten we om onze biezen te pakken en naar Oost-Thailand te trekken.
We kochten ons busticket (ongeveer 275 baht = ca. 250 oude Belgische frank) en reisden met een airco bus de 300 km naar Trat in 'slechts' zes uur tijd.
Aangezien het al donker was toen we aankwamen in Trat, besloten we er te overnachten in 'Pop Guesthouse' en nog een klein stapje te zetten.
Trat by night is nog doder dan Brugge, maar op aanraden van een Brit die we eerder waren tegengekomen in een restaurantje, kwamen we toch terecht in een gezellig cafeetje en een bont gezelschap:
de zeer zotte (en zatte) vrijgevochten Thaise madam Oy die een LAT relatie onderhield met een Amerikaan, de 30-jarige Brit uit Wales die in Trat werkte als leraar Engels (hoewel hij helemaal geen leraar was) en de arrogante 60-jarige Al die over elk mogelijk onderwerp een zeer uitgesproken mening had behalve over zijn eigen relatie met het 25-jarig Thais meisje dat slaafs naast hem zat en bij elke tik die hij op de tafel gaf braaf een sigaret voor hem rolde.
Oudere mannen met jonge Thaise vrouwen zijn hier trouwens niet weg te denken uit het straatbeeld. Het zal ook wel niet vanwege hun goed karakter zijn dat die Thaise popjes het aanhouden met vijftigers en zestigers... Ieder diertje zijn pleziertje?
Toerist in Koh Chang (het olifanteneiland) 12 - 21 oktober
Van Trat de ferry op naar het eiland Koh Chang... We wisten niet goed we er van moesten verwachten maar een vriend van Sara verbleef enkele jaren geleden ook op Koh Chang en raadde ons aan om in de 'Treehouse' te verblijven op Long Beach. Bij de kade aangekomen was er echter geen vervoer te bespeuren dat richting Long Beach reed...
Volgens een madammeke van de tourist information shop moest je de guesthouse zelf opbellen en zij kwamen je dan halen. Geen probleem dan deden we dat maar.
Ja man de chauffeur die ze stuurden... We zoefden tegen hoge snelheid over het eiland in een jeepachtig voertuig met een overdekte laadbak vanachter waar bankjes in stonden. Hoe langer we reden, hoe minder bewoond het landschap er uit zag. We reden de bergen in waar de chauffeur een gevaarlijk spelletje speelde met de haarspeldbochten en op een bepaald moment hield de weg zelfs op. Na de laatste berg afgedenderd te zijn die een hellingsgraad leek te hebben van 70 procent waren we er... de Treehouse op Long Beach... en het was allemaal de moeite waard geweest.
De Treehouse had zijn naam niet gestolen en leek weggelopen uit de Disney film 'The Robinsons', met als enige verschil dat het omringd werd door kleine hutjes die je kon huren om in te slapen. Zo namen we onze intrek in hut 3.
De guesthouse was gelegen op een wit strand in een smetteloze baai en er was niets te zien behalve groen langs beide zijden en de horizon die af en toe onderbroken werd door kleinere groene eilandjes.
's Morgens de deur opentrekken en recht de zee kunnen inlopen... Paradise!
Douchen na het zwemmen was een wat grotere uitdaging aangezien de douches bestonden uit grote bakken met water en een potje om het water er uit te scheppen en over je te gieten.
Ons geplande verblijf van maximum 4 dagen werd al snel uitgebreid tot 8 dagen gevuld met boeken lezen, zwemmen, in de hangmat liggen, lekker eten, nieuwe eendags- of eenweeksvrienden leren kennen (met een ervan spreken we weer af in Laos), een bezoek aan Bang Bao het ex-vissersdorp aan de andere kant van het eiland (nu veranderd in winkels en restaurantjes om toeristen te plezieren), een feestje op Lonely Beach ennnn... duiken!
Na een cursus, duiklessen en een theoretisch examen ben ik nu officieel duiker en haalde mijn brevet flink he. We gingen tot 12,5 meter diep en duiken is de max! Visjes, wormpjes, alen, koraal, schone schone schone!!! Wonder boven wonder was onze duikleraar Christophe ook een rasechte Oostendenaar wat het allemaal nog leutiger maakte.
Toerist in Chiang Mai 22 - ... oktober
We moesten Long Beach toch een keer achter ons laten... Met pijn in het hart besloten we de laatste nacht op Koh Chang in een vrij basic guesthouse op Lonely Beach door te brengen op een keiharde matras. Zo zouden we minder ver moeten reizen naar de ferry. Een beslissing waar ik de volgende morgen zeer veel spijt van had... Ik werd namelijk wakker vol vol vol mini kleine beetjes die als kleine weggetjes over mijn lichaam uitgespreid waren en JEUKTEN! Er moeten insectjes in het beddengoed gezeten hebben, die ze hier 'bed bugs' noemen.
"Don't let the bed bugs bite", ik dacht dat dat gewoon een zegswijze was...
Gebeten of niet een paar uur later zaten we op de ferry richting Trat om daar weer de bus te nemen naar Bangkok en van uit Bangkok de nachttrein te nemen naar Chiang Mai. Kan je nog volgen?
In Bangkok aangekomen wilden we een eerste of tweede klasse treinticket kopen omdat je in die stoelen nog een beetje comfortabel kan slapen maar die bleken allemaal uitverkochtttt... Dan maar de trein op met een 3de klas ticket. Farang (uitgesproken als falang = blanken) in de derde klasse wagon? De Thai keken af en toe eens vreemd hehe.
De reis verliep vrij vlot, maar af en toe viel de trein gewoon stil voor een twintigtal minuten als er een tegenligger uit de andere richting kwam (er was maar 1 spoor). Het was ook oppassen geblazen als je heen en weer wilde wandelen want alle deuren en ramen bleven gewoon open staan tijdens het rijden. Sommige Thaise waaghalzen maakten daar wel dankbaar gebruik van en rookten sigaretjes terwijl ze uit de trein hingen. Eten en drinken was te verkrijgen bij leurders die hun waar met luide stem aanprezen (niet echt bevorderlijk als je wil slapen) en de verpakking? Geen probleem voor de Thaise treinreizigers, die gooiden ze gewoon door het raam de vrije natuur in.
Na 13 uur kontzitten (en af en toe proberen te slapen op de harde banken) kwamen we aan in Chiang Mai en daar zitten we nu nog steeds.
Ook hier zijn we de toerist gaan uithangen met de scooter (halve zelfmoord met dat verkeer hier) en hebben enkele optredentjes meegepikt. Er wordt hier in cafes veel live gespeeld - vooral reggae, ska en rock - coverbandjes wel maar toch heel tof.
We bezochten ook de Night Bazaar die elke avond zijn kraampjes uitplooit. De uitgebreide avondmarkt biedt enkele zeer mooie waren aan die we moeilijk konden weerstaan dus we kochten al enkele souvenirs, maar ook enkele essentials zoals teva-sandalen (die van mij waren al snel kapot) en een lederen buidelzakje met riem.
Chiang Mai wordt onze uitvalbasis voor de komende weken. Maandag gaan we op 3-daagse trekking door de jungle met olifantenrit, wildwaterraft, vlotraft en wandelen. Daarna gaan we met de 'motorbike' Noord-Thailand verkennen voor zo'n 4 dagen maar daar horen jullie later nog wel van.
Tot de volgende!
U ziet, ik leef nog! Ik leef zelfs zeer goed, warm, veilig, goedkoop (wel prijzig bier dus pech voor mij) en relaxed hier in Thailand!
Vanavond beukt de regen op de golfplaten zonnewering van 'Malak', onze guesthouse. Het regenseizoen laat zich nog eens goed gelden voordat het eindigt en houdt mij het komende uurtje gevangen. Nu heb ik dus even tijd om het een en ander te schrijven!
Toerist in Bangkok 9 - 11 oktober
De hitte kwam ons al tegemoet voordat we de vliegtuigdeur uit- en het moderne vliegveld van Bangkok in- stapten. Het is hier overdag zelfs te warm om koffie te drinken en dat bracht mijn ouwe trouwe koffiepauze om 15u in het gedrang! Gelukkig hebben ze er hier een zeer interessant alternatief voor: ice coffee. Koffie met kandijsuiker en veel ijsblokken erin mmm...
Ondertussen ben ik al wat gewend aan de temperatuur en blijf ik van zweetplekken onder mijn oksels, rond mijn behabandjes en in mijn nek gespaard.
Na 11 uur wakend slapen op het vliegtuig naar Bangkok en een helse taxirit met geschifte chauffeur, moesten we nog op zoek naar een verblijfplaats. Zodra men ons zag komen met ons nog bleke vel en een rugzak op onze rug, werden we van alle kanten aangeklampt met aanbiedingen voor guesthouses, feestjes, tuk-tuks, taxi's en vreemd genoeg - als vrouw zijnde - ook voor Thaise pingpong shows. Daar hebben de meeste onder jullie wel al van gehoord zeker hehe.
Het op eigen kracht gevonden bed in New Siam Guesthouse was alleszins zeer welkom. Zo maakte ik ook voor de eerste keer kennis met het Thaise toilet: een soort Franse wc maar dan kleiner en compacter. Wc papier is ook nergens te bespeuren, maar wel een klein douchekopje waarmee je je moet weten te behelpen...
Voor het slapengaan hebben we ons nog snel een tweedehands Lonely Planet gids van Thailand aangeschaft voor een prikje. Zo waren we meteen gewapend voor de komende maand Thailand...
De dag daarna gingen we er meteen 'vollen bak' voor! Eerst zijn we schaamteloos de toerist gaan uithangen in Bangkok, met ons fototoestel in de aanslag. Wat hebben we weer allemaal gedaan qua sightseeing... Wat Pho - de tempel van de gigantische Reclining Buddha, de Grand Palace met indrukwekkende gebouwen vol bladgoud en prachtige details... We ontdekten ook een supertoffe markt, volledig verstopt tussen de gevels en het water, waar je zowat alles kon kopen.
De vele kraampjes met Thais eten, buddhabeeldjes, kledij, groenten en fruit, verrekijkers, noem maar op... vormden een claustrofobisch smal pad met vele zijstraatjes die terug naar de bekende wereld leidden.
Af en toe kon je horden mensen rond een tv bij elkaar gedrumd zien om de beelden van de rellen in de stad te volgen. Ik moet wel zeggen dat ik daar live niets van gemerkt heb, zoveel te beter.
We verkenden ook allerlei openbaar vervoer: boten, taxi's (geen tuk-tuks veel te veel gedoe) ennn de skytrain! De skytrain gleed als een slang door de stad en vanuit het raampje konden we de boeiende skyline van Bangkok bewonderen met zijn enorme wolkenkrabbers, krottenhuisjes, gigantische winkelcentra, eetkraampjes die de stad rondgefietst werden, biljoen uithang- en reclameborden, ziljoen tuk-tuks, triljoen scooters, 7-vaksbanen met kilomeeeeters files van ontelbare auto's... Een stad om U tegen te zeggen. You're not in Kansas anymore Dorothy...
Een cultuurshock? Daar ben ik nog altijd op aan het wachten, maar die komt niet hoor. Ik neem alles zoals het komt en ben echt in vakantiesfeer, zeer relaxed en zeer open voor nieuwe ervaringen.
Over nieuwe ervaringen gesproken trouwens. Die avond waren we op zoek naar een cafeetje dat aanbevolen werd door onze Lonely Planet gids, 'Hippie de Bar'. In de plaats daarvan kwamen we via een zijstraatje van de zeer drukke Khaosan Road (Mekka voor toeristen inclusief baby olifantjes waarmee rondgehost wordt) terecht in 'Reggae Bar' waarvan het meubilair grotendeels in de steeg stond.
Na een Singha (= merk van pintje) kwamen we in gesprek met een jonge kerel die een van de eigenaars van de tattoo shop tegenover de Reggae Bar bleek te zijn.
Uiteindelijk is de avond geeindigd in die tattoo shop waar de Thaise eigenaars - een homo koppel - zeer enthousiast cassetjes met metalmuziek draaiden, ons een beetje Thais bijbrachten, hun pintjes met ons deelden en we een Deense kerel - die op dat moment een buddha op zijn arm liet tatoeeren - moed inspraken. De volgende keer dat we in Bangkok zijn nemen ze mij mee naar een Thais metaloptreden. Het zal nog niet voor de eerste maanden zijn, maar ik ben alvast benieuwd...
Toerist in Trat 11 - 12 oktober
Na enkele dagen in Bangkok sloeg Sara's allergie voor de agressieve uitlaatgassen toe die haar gezicht en ogen lieten opzwellen. Voor het erger werd, besloten we om onze biezen te pakken en naar Oost-Thailand te trekken.
We kochten ons busticket (ongeveer 275 baht = ca. 250 oude Belgische frank) en reisden met een airco bus de 300 km naar Trat in 'slechts' zes uur tijd.
Aangezien het al donker was toen we aankwamen in Trat, besloten we er te overnachten in 'Pop Guesthouse' en nog een klein stapje te zetten.
Trat by night is nog doder dan Brugge, maar op aanraden van een Brit die we eerder waren tegengekomen in een restaurantje, kwamen we toch terecht in een gezellig cafeetje en een bont gezelschap:
de zeer zotte (en zatte) vrijgevochten Thaise madam Oy die een LAT relatie onderhield met een Amerikaan, de 30-jarige Brit uit Wales die in Trat werkte als leraar Engels (hoewel hij helemaal geen leraar was) en de arrogante 60-jarige Al die over elk mogelijk onderwerp een zeer uitgesproken mening had behalve over zijn eigen relatie met het 25-jarig Thais meisje dat slaafs naast hem zat en bij elke tik die hij op de tafel gaf braaf een sigaret voor hem rolde.
Oudere mannen met jonge Thaise vrouwen zijn hier trouwens niet weg te denken uit het straatbeeld. Het zal ook wel niet vanwege hun goed karakter zijn dat die Thaise popjes het aanhouden met vijftigers en zestigers... Ieder diertje zijn pleziertje?
Toerist in Koh Chang (het olifanteneiland) 12 - 21 oktober
Van Trat de ferry op naar het eiland Koh Chang... We wisten niet goed we er van moesten verwachten maar een vriend van Sara verbleef enkele jaren geleden ook op Koh Chang en raadde ons aan om in de 'Treehouse' te verblijven op Long Beach. Bij de kade aangekomen was er echter geen vervoer te bespeuren dat richting Long Beach reed...
Volgens een madammeke van de tourist information shop moest je de guesthouse zelf opbellen en zij kwamen je dan halen. Geen probleem dan deden we dat maar.
Ja man de chauffeur die ze stuurden... We zoefden tegen hoge snelheid over het eiland in een jeepachtig voertuig met een overdekte laadbak vanachter waar bankjes in stonden. Hoe langer we reden, hoe minder bewoond het landschap er uit zag. We reden de bergen in waar de chauffeur een gevaarlijk spelletje speelde met de haarspeldbochten en op een bepaald moment hield de weg zelfs op. Na de laatste berg afgedenderd te zijn die een hellingsgraad leek te hebben van 70 procent waren we er... de Treehouse op Long Beach... en het was allemaal de moeite waard geweest.
De Treehouse had zijn naam niet gestolen en leek weggelopen uit de Disney film 'The Robinsons', met als enige verschil dat het omringd werd door kleine hutjes die je kon huren om in te slapen. Zo namen we onze intrek in hut 3.
De guesthouse was gelegen op een wit strand in een smetteloze baai en er was niets te zien behalve groen langs beide zijden en de horizon die af en toe onderbroken werd door kleinere groene eilandjes.
's Morgens de deur opentrekken en recht de zee kunnen inlopen... Paradise!
Douchen na het zwemmen was een wat grotere uitdaging aangezien de douches bestonden uit grote bakken met water en een potje om het water er uit te scheppen en over je te gieten.
Ons geplande verblijf van maximum 4 dagen werd al snel uitgebreid tot 8 dagen gevuld met boeken lezen, zwemmen, in de hangmat liggen, lekker eten, nieuwe eendags- of eenweeksvrienden leren kennen (met een ervan spreken we weer af in Laos), een bezoek aan Bang Bao het ex-vissersdorp aan de andere kant van het eiland (nu veranderd in winkels en restaurantjes om toeristen te plezieren), een feestje op Lonely Beach ennnn... duiken!
Na een cursus, duiklessen en een theoretisch examen ben ik nu officieel duiker en haalde mijn brevet flink he. We gingen tot 12,5 meter diep en duiken is de max! Visjes, wormpjes, alen, koraal, schone schone schone!!! Wonder boven wonder was onze duikleraar Christophe ook een rasechte Oostendenaar wat het allemaal nog leutiger maakte.
Toerist in Chiang Mai 22 - ... oktober
We moesten Long Beach toch een keer achter ons laten... Met pijn in het hart besloten we de laatste nacht op Koh Chang in een vrij basic guesthouse op Lonely Beach door te brengen op een keiharde matras. Zo zouden we minder ver moeten reizen naar de ferry. Een beslissing waar ik de volgende morgen zeer veel spijt van had... Ik werd namelijk wakker vol vol vol mini kleine beetjes die als kleine weggetjes over mijn lichaam uitgespreid waren en JEUKTEN! Er moeten insectjes in het beddengoed gezeten hebben, die ze hier 'bed bugs' noemen.
"Don't let the bed bugs bite", ik dacht dat dat gewoon een zegswijze was...
Gebeten of niet een paar uur later zaten we op de ferry richting Trat om daar weer de bus te nemen naar Bangkok en van uit Bangkok de nachttrein te nemen naar Chiang Mai. Kan je nog volgen?
In Bangkok aangekomen wilden we een eerste of tweede klasse treinticket kopen omdat je in die stoelen nog een beetje comfortabel kan slapen maar die bleken allemaal uitverkochtttt... Dan maar de trein op met een 3de klas ticket. Farang (uitgesproken als falang = blanken) in de derde klasse wagon? De Thai keken af en toe eens vreemd hehe.
De reis verliep vrij vlot, maar af en toe viel de trein gewoon stil voor een twintigtal minuten als er een tegenligger uit de andere richting kwam (er was maar 1 spoor). Het was ook oppassen geblazen als je heen en weer wilde wandelen want alle deuren en ramen bleven gewoon open staan tijdens het rijden. Sommige Thaise waaghalzen maakten daar wel dankbaar gebruik van en rookten sigaretjes terwijl ze uit de trein hingen. Eten en drinken was te verkrijgen bij leurders die hun waar met luide stem aanprezen (niet echt bevorderlijk als je wil slapen) en de verpakking? Geen probleem voor de Thaise treinreizigers, die gooiden ze gewoon door het raam de vrije natuur in.
Na 13 uur kontzitten (en af en toe proberen te slapen op de harde banken) kwamen we aan in Chiang Mai en daar zitten we nu nog steeds.
Ook hier zijn we de toerist gaan uithangen met de scooter (halve zelfmoord met dat verkeer hier) en hebben enkele optredentjes meegepikt. Er wordt hier in cafes veel live gespeeld - vooral reggae, ska en rock - coverbandjes wel maar toch heel tof.
We bezochten ook de Night Bazaar die elke avond zijn kraampjes uitplooit. De uitgebreide avondmarkt biedt enkele zeer mooie waren aan die we moeilijk konden weerstaan dus we kochten al enkele souvenirs, maar ook enkele essentials zoals teva-sandalen (die van mij waren al snel kapot) en een lederen buidelzakje met riem.
Chiang Mai wordt onze uitvalbasis voor de komende weken. Maandag gaan we op 3-daagse trekking door de jungle met olifantenrit, wildwaterraft, vlotraft en wandelen. Daarna gaan we met de 'motorbike' Noord-Thailand verkennen voor zo'n 4 dagen maar daar horen jullie later nog wel van.
Tot de volgende!
-
26 Oktober 2008 - 08:31
Gaby Demuynck:
sorry ellen maar van pingpong weet ik echt niks af , wat is dat precies ? -
26 Oktober 2008 - 09:26
Oda:
Jammer dat wij vééééél te vroeg geboren zijn...Zoiets beleven, je krijgt er kriebels van maar.. we genieten nu wel mee!
Hou je goed en tot een volgend berichtje.
liefs,
-
26 Oktober 2008 - 09:33
Lieselot (ex 6ST):
Hoi Hoi Germaine,
Wat een verslag!! De moeite waard om het te lezen. Ik ben net terug van China, daar heb ik ook het één en het ander gezien!! Het verkeer is daar ook wel dodelijk, voor iemand die het niet gewoon is. Mijn ervaringen zijn niks vergeleken met wat jullie nu allemaal te zien krijgen!!
Geniet nog en tot een volgend verslag, ik kijk er alvast naar uit!!
Greets Lisette -
26 Oktober 2008 - 13:31
Madre:
Fantastisch geschreven, alsof ik er zelf bij was8
Ik kijk al uit naar het volgende. -
26 Oktober 2008 - 16:37
Karien:
Ellentje
Vanuit mijn luie zetel op een grauwe Belgische zondagnamiddag geniet ik mee van je verslag. Blij te horen dat je het zo goed stelt. Ik leef met je mee. Goh, waar is de tijd dat we helse avonturen in Suriname beleefden?
Meistje, beleef een onvergetelijke tijd en op zijn Kariens: "Wees voorzichtig." Ik gun het je van harte.
En ook ik kijk al uit naar het volgende verslag.
Doe de groetjes ook aan Sara.
Veel liefs en dikke zoen,
Karien. -
26 Oktober 2008 - 17:08
The Fag:
LOL :D
ocharme van de beestjes ^^
btw , Dorothy came from Kansas :p not Texas .
Geniet van je tijd ginder far FAAAAARRR away from me :'(
Bring me back a present ^^xxx -
26 Oktober 2008 - 22:02
Tante M -Jeanne:
Ellen we zijn met z'n allen
blij dat je het goed stelt.
Fijn zo leren ook wij Thailand kennen. Frank en ik zijn pas terug uit Calpe(Costa Blanca) We hebben een weekje gelogeerd bij m'n ouders veel gewandeld, gezwommen en enkele mooie pittoreske dorpjes bezocht. Natuurlijk was het eten er ook top. Het resultaat van dit laatste zul je aan mij wel zien als je terug thuis bent. Allé je bent nu weer mee! Tot binnenkort. Een dikke smakkerd van Frank, Emmy, Bram en ikke natuurlijk ! -
27 Oktober 2008 - 02:43
Ellen Heynderickx:
*The Fag - btw , Dorothy came from Kansas not Texas*
Aaah Fagje als ik jou toch niet had om te muggenziften :p
-
27 Oktober 2008 - 17:35
Barbara G:
't Is precies nstukje uit nspannend boek telkens je iets schrijft ;) nmens zou zelf nog zin krijgen om de boel de boel te laten en hups ook eens naar ginder te trekken! :p
Dat regenseizoen heerst hier ook hoor, én nat én koud én grauw én ... :D
Hou jullie goed ginder en tot leesZsZss!
(tot hoors leek me hier net iets minder gepast nvdr)
GRTZ! :) -
27 Oktober 2008 - 20:15
Miss Ruth:
Volgend jaar gaan we ergens samen ga -
27 Oktober 2008 - 20:17
Ruthos:
an duiken :)
allee kind.
Het ga je goed
--> zal je nog wel een kortverslag schrijven van het leven zoals het is: Brugge
groetjes van mn Baeles
x -
29 Oktober 2008 - 17:37
Els:
hoi ellen,
als ik dat allemaal zo lees is het wel een heeeel avontuurlijk avontuur ik ga het zeker blijven opvolgen je verhalen krijg er de kriebels van :)nog veel genot verder op jullie reis -
31 Oktober 2008 - 19:43
Stijn:
Tof dat alles daar nog steeds goed gaat!Leuk verslag.Wenste dat ik daar ook ergens rondloop en kan meegenieten van al dat moois,de cultuur en alles wat je daar mag beleven!Nog veel succes en pas op voor de insectjes in het beddengoed:)!!! -
31 Oktober 2008 - 21:56
Xxl.bigbear:
Dag Ellen,
Vandaag voor de eerste keer jouw reis wat gevolgd......'t ziet er goed uit, ik zal toch af en toe eens kijken wat je te beleven en te vertellen hebt....wat jij doet zouden veel pas afgestudeerden moeten doen, de wereld intrekken en verkennen na hun afstuderen en dan pas een goeie job zoeken...rijper, wijzer en zeker beseffend dat wij het hier in ons apenlandje toch nog zo slecht niet hebben.....hoor mij weer bezig......hopelijk heb/had je geen fortis-aandelen....grapje hoor.....geniet ervan....
K.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
